Huisartsen willen dat de nacht- en weekenddiensten beter worden geregeld, eisen meer tijd voor hun patiënten en de overgang tussen de zorgorganisaties moet beter. “Te veel tijd van huisartsen gaat naar onzinnige zorg”, aldus Pors in haar interview met het AD. Een te hoge werkdruk zorgt voor luiden noodklok bij huisartsen.
Huisarts Daisy Pors vertelt hoe zij middenin de Omikron Golf zonder doktersassistente kwam te zitten en zelf de telefoon moet beantwoorden. Ze staat versteld van de vragen die zij krijgt. “Psychologen bellen dat het woordje begeleiding in een brief staat in plaats van behandeling. Of we de verwijsbrief kunnen aanpassen. Een apotheker wil dat ik de internist bel, omdat hij op een recept zit te wachten. Nou…”
“Op papier werk ik drie dagen, maar in de praktijk draai ik 46 uur per week. En dan noemen ze mij een parttime prinses”, zegt Pors.
Om haar heen ziet ze bevriende, jonge huisartsen stoppen omdat zij liever ergens gaan werken waar de werkdruk lager is en ze wél goed betaald krijgen, zoals bijvoorbeeld als bedrijfsarts.
Huisartsen bellen urenlang met de ouderenzorg, thuiszorg, jeugdzorg en GGZ om een plek voor patiënten te vinden. Er zijn zo weinig bedden dat huisartsen te lang in de weer blijven met hun patiënten. “Het piept en kraakt al langer in de zorg. Dat vangen wij al lange tijd op. Maar nu begint het bij ons ook te piepen en te kraken. We kunnen het niet meer opvangen”.
Deze huisarts ziet het als pure noodzaak om volgende week naar het Malieveld te gaan. Ze vindt dat de politiek nu écht eens naar de dokters moeten luisteren.
“Ik hoop dat er eindelijk iemand voor ons opstaat en het gaat regelen. De zorg loopt nu spaak. Ik zou zelf geen hulpbehoevende patiënt willen zijn.”
Een voorbeeld uit een telefoongesprek met een cliënt. Patiënt belt op met dat de UWV heeft zijn uitkering afgewezen. Kunt u een bezwaarschrift schrijven? De prognose was niet duidelijk in de ogen van het UWV. ‘Man, 60 jaar, buschauffeur: dementieel, dwaalt op straat, en weet de weg naar huis niet meer.’
Zo blijft Pors bezig met herkeuringen voor een rijbewijs, medische verklaringen voor een annuleringsverzekering van vakanties, handtekeningen voor medische handelingen in de ouderenzorg en brieven aan gemeenten voor voorzieningen die blinder patiënten krijgen. Toen het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Zorg (VWS) opperde dat huisartsen de corona bewijzen wel konden maken, brak haar klomp. “Ik doe steeds meer werk van een ander.”
Één van haar ergernissen: alle instanties wijzen naar elkaar. Niet vanuit onwil, maar omdat de hele zorg vastloopt. ,,Als huisarts kan ik geen piketpaaltjes slaan. Iedereen kan zomaar op mijn erf worden neergezet.” Terwijl ook haar emmertje overloopt.
“Ik heb overal aangeklopt. Iedereen erkent onze problemen. En tóch krijgen we er nieuwe regelingen bij. We moeten stoppen met controleren en beginnen te vertrouwen”, luidt haar voorstel.
Bron: Van Gaalen, E. (2022, 24 juni). Huisartsen luiden noodklok: ‘Dertig procent van mijn tijd gaat naar onzinnige zorg’. AD.nl. https://www.ad.nl/werk/huisartsen-luiden-noodklok-dertig-procent-van-mijn-tijd-gaat-naar-onzinnige-zorg~a479cd8a/?cb=5e3bcfa7cbe7aa6332250fd8d676fb9a&auth_rd=1
